حمله DDOS چیست؟

حمله DDOS یک حمله سایبری با هدف ایجاد ترافیک بر روی وب سرورها است. در این حمله یک گروه از کامپیوترها و ربات های هماهنگ شده با ترافیک جعلی به سروری را حمله می‌کنند. و سرانجام سرور از کار می افتد. نتیجه این حملات، توقف سرور از پاسخگویی به درخواست های واقعی است. حملات DDoS یکی از ترسناک‌ترین حملات سایبری هستند و دلایل قابل فهمی برای این اظهار نظر وجود دارد. توقف یک حمله DDoS خوب اجرا شده تقریباً غیرممکن و یا بسیار دشوار به نظر می‌رسد.
به طور کلی، بدون توجه به مقیاس حمله، موضوع اصلی همیشه یکسان است. سرور را با درخواست‌های بیشتر از آنچه می‌تواند مدیریت کند، مورد حمله قرار دهد. این کار را تا زمانی که سرور یا قطع شود یا دیگر پاسخ ندهد، ادامه دهد. اختلال در خدمات معمولاً ممکن است در بعضی ساعت‌ها بهبود یابد اما زیان‌های مالی عظیمی ایجاد می‌کند.

هدف از حمله DDOS چیست؟

برخلاف دیگر انواع حملات سایبری، حملات DDoS تلاشی برای نفوذ به مرز امنیتی شما ندارند. به جای اینکه حمله DDoS سعی داشته باشد به امنیت شما نفوذ کند، هدف این حملات ایجاد عدم دسترسی به وب‌سایت و سرورهای شما برای کاربران معتبر است.
زمانی این مسئله اهمیت پیدا می‌کند. که برای وبسایت و کسب و کار اختلالات جدی همچون توقف کسب و کار ایجاد شود. بررسی تاثیرات این حملات بر سازمان‌ها، از دست دادن درآمد تا آسیب به اعتماد مشتریان و خسارات مالی و شهرتی، می‌پردازد. همچنین این حملات در زمان ‌های کمپین تبلیغاتی و دیگر رویدادهایی که یک کسب و کار برای دوره ای کوتاه در حال انجام است باعث ضرر و زیان هنگفتی می‌شود. چرا که برای هر کمپین تبلیغاتی هزینه‌های بسیار زیادی صرف می‌شود. کما اینکه شهرت کسب و کار به طور جدی به خطر می‌افتد. ما در iDDoS خدمات کانفیگ سرورهای کمپین تبلیغاتی بسته به اندازه داده‌‌ها و ورودی شما را انجام می‌دهیم.

حملات دیگر به دلیل انگیزه‌های مالی صورت می‌گیرند، مانند رقابتی که یک رقیب کسب و کار دیگر را به تعطیلی و یا اختلال در عملیات آنلاین می‌برد تا کاربران را به سمت خود جلب کند. حملات دیگر حاوی انتقام هستند، جایی که مهاجمان یک شرکت را مورد حمله قرار داده سپس مجبور می‌کنند تا یک مبلغ مالی زیاد را پرداخت کند تا دست از حمله بردارند. حملات DDoS ممکن است با شدت کوتاه یا حملات تکراری آمده و تأثیر آنها بر یک وب‌سایت یا کسب‌وکار می‌تواند به مدت روزها، هفته‌ها و حتی ماه‌ها باقی بماند، زمانی که سازمان سعی در بازیابی دارد. به همین علت درک عمیق از عملکرد و انواع حملات می‌تواند کمک شایانی به بقا کسب و کار دیجیتالی شما کند.
در طی سال‌های 2020 تا 2021 حملات DDOS افزایشی و در حدود 341% درصد بوده است. این نرخ کمان افزایشی و در سال 2024 چزیزی معادل 460% رشد را نشان می‌دهد. این افزایش به علت های گوناکونی همچون گسترش کسب و کارها در دنیای دیجیتال و حساسیت بیشتر به حملات سایبری ناشی از شیوع ویروس کرونا، حملات و جنگ های مختلف در قسمت‌های جهان دانست.
در سال 2018، GitHub با بزرگ‌ترین حمله DDoS آن زمان مواجه شد که سرورهایشان را با بیش از 120 میلیون بسته داده در هر ثانیه متوقف کرد.

عملکرد حمله DDoS

حمله DDoS یکی از چالش‌های امنیتی در دنیای دیجیتال است. بنابراین، درک از نحوه عملکرد آنها و پاسخ برای مقابله با آنها بسیار با اهمیت است. دلایل انجام حملات DDoS و انواع افراد و سازمان‌هایی که این حملات را انجام می‌دهند، بسیار متنوع هستند. برخی از حملات به دلیل ناراضی‌ترین افراد و هکتیویست‌ها انجام می‌شوند. گاهی حملات صرفا یک سرگرمی و بازی برای فرد مهاجم تلقی می‌شود.
این تصویر نموداری است که نشان می‌دهد یک حمله‌ی DDoS چگونه کار می‌کند. بسیاری از سیستم‌های مختلف به طور همزمان به یک سیستم هدف حمله می‌کنند تا آن را از کار بیندازند یا بار زیادی به آن وارد کنند که نتواند به درخواست‌های معمولی پاسخ دهد.

در سمت چپ تصویر، BOTNET دیده می‌شود که شامل BOTS و COMMAND & CONTROL CENTER است. هر بات به عنوان یک واحد در نظر گرفته می‌شود که می‌تواند دستوراتی را از مرکز کنترل دریافت کند و آنها را اجرا کند. بات‌ها از طریق ارتباط با مرکز کنترل به شماره‌های ۱، ۲، ۳ و … N شناخته می‌شوند.
این بات‌ها با استفاده از اینترنت به TARGET SYSTEM یا سیستم هدف حمله می‌کنند. هدف ممکن است تمام یا بخشی از سیستم باشد.در کل، این نمودار نشان می‌دهد که چگونه حمله‌کنندگان می‌توانند با استفاده از بات‌های توزیع شده سیستم‌های هدف را با ترافیک فیک اشباع کنند، که می‌تواند منجر به اختلال یا کاهش عملکرد شود.

فرق حمله DOS و DDOS

DoS | Denial of Service: در حمله DoS، یک منبع واحد تلاش می‌کند تا با ارسال ترافیک زیاد به سرور، وب‌سایت یا شبکه، آن را از دسترس خارج کند. این حمله می‌تواند از طریق نرم‌افزارهای مخرب یا ابزارهایی که قابلیت ارسال درخواست‌های متعدد و مکرر به سیستم هدف را دارند، انجام شود. این نوع حمله محدود به منابع و توانایی‌های حمله‌کننده است و به همین دلیل، گاهی اوقات ممکن است راحت‌تر قابل شناسایی و مقابله باشد.
DDoS | Distributed Denial of Service: حمله DDoS، نوع پیشرفته‌تری از حمله DoS است که در آن، ترافیک مخرب از تعداد زیادی از منابع مختلف (معمولاً کامپیوترهای هک شده و دستگاه‌های بخشی از یک بات‌نت) به سمت سیستم هدف هدایت می‌شود. این کار باعث می‌شود که تشخیص و مقابله با حمله دشوارتر شود، چرا که باید ترافیک مخرب را از میان ترافیک معتبر و از تعداد زیادی منبع جدا کرد.

به طور خلاصه، حمله DoS از یک منبع واحد انجام می‌شود، در حالی که حمله DDoS از چندین منبع توزیع‌شده انجام می‌گیرد. حملات DDoS معمولاً بسیار قدرتمندتر هستند و سخت‌تر قابل مدیریت می‌باشند، زیرا برای شناسایی و مسدود کردن ترافیک مخرب نیاز به تلاش و منابع بیشتری است.

انواع حملات DDOS چیست؟

حمله Denial-of-Service Level II

حمله Denial-of-Service Level II یک نوع پیشرفته‌تر از حملات معمولی DDoS است که با پیچیدگی بیشتری اجرا می‌شود. در این نوع حمله، مهاجم از ترکیب چند تکنیک مختلف و هوشمندانه استفاده می‌کند تا به صورت هوشمندانه سرور یا سرویس را حمله کند.
معمولاً حملات Level II از ابزارهای پیشرفته و تکنولوژی‌های مبتنی بر هوش مصنوعی بهره می‌برند تا الگوهای ترافیک را شناسایی و تشخیص دهند. این حملات هدف دارند تا سیستم‌های دفاعی را به چالش بکشند و با انجام حملات هوشمندانه، سعی در کاهش توانایی تشخیص و جلوگیری از آنها دارند.
حمله Denial-of-Service Level II ممکن است از ترکیب حملات مختلف مانند SYN Flood، ICMP Flood، حملات به لایه‌های بالاتر (Application-Level Floods) و حتی استفاده از تکنیک‌های پنهان‌کاری استفاده کند تا به سیستم مورد حمله وارد شده و عملکرد آن را به شدت مختل کند.
با توجه به پیچیدگی بیشتر این حملات، تشخیص و پیشگیری از آنها نیاز به راهکارهای پیشرفته‌تر امنیتی دارد. به عنوان مثال، سیستم‌های هوشمند امنیتی با قابلیت یادگیری ماشینی می‌توانند الگوهای حمله را تشخیص دهند و به طور دینامیک به تغییرات پاسخ دهند.

حمله Unintentional denial of service

حمله عدم دسترسی به سرویس غیرمتقصد یک نوع از حملات DDoS است که به صورت ناخواسته و ناشی از مشکلات فنی یا اشتباهات در سیستم رخ می‌دهد. در این نوع حمله، ایجاد عدم دسترسی به سرویس ناشی از اشتباهات غیرمتقصد یا نقص‌های فنی می‌باشد.
علل این حمله ممکن است شامل خطاهای نرم‌افزاری، اشتباهات در پیکربندی سیستم، یا مشکلات سخت‌افزاری باشد. به‌عنوان مثال، یک خطا در کد نرم‌افزاری می‌تواند منجر به عدم دسترسی به سرویس شود یا یک تغییر ناخواسته در تنظیمات سیستم ممکن است باعث مشکلات در ارائه سرویس گردد.
در حمله عدم دسترسی به سرویس غیرمتقصد، مهاجم هدف خاصی ندارد و عمدتاً مشکلات فنی یا اشتباهات در سیستم مورد حمله باعث قطع خدمات می‌شوند. این نوع حمله معمولاً به دلیل نقص‌های درونی و عدم به‌روزرسانی‌های لازم در سیستم‌ها اتفاق می‌افتد و نیاز به رفع مشکلات فنی و به‌روزرسانی‌های منظم دارد تا از وقوع آن جلوگیری شود.

حمله ICMP Flood

در حمله ICMP Flood، مهاجم با ارسال تعداد زیادی درخواست ICMP Echo (ping) به سرور یا شبکه هدف، سعی در اشغال پهنای باند و اشغال منابع سیستم دارد. درخواست‌های ICMP Echo از جمله پیام‌هایی هستند که به سرور ارسال می‌شوند تا پاسخی به آنها ارسال کند.
هدف این نوع حمله ایجاد اشغال زیادی در شبکه است، به‌طوری‌که باعث افت سرعت و کاهش عملکرد سرور شود. مهاجم به وسیله ارسال درخواست‌های ICMP به سرور، آن را مجبور به پردازش تعداد زیادی پیام می‌کند و این امر باعث اشغال پهنای باند شبکه می‌شود.
این نوع حمله معمولاً با استفاده از ابزارها یا برنامه‌های خاصی اجرا می‌شود که به مهاجم امکان ارسال بسته‌های ICMP بدون توقف را می‌دهد. جلوگیری از حمله ICMP Flood نیازمند استفاده از سیستم‌های دفاعی درختی (Firewall)، تنظیم صحیح سیاست‌های حفاظتی شبکه، و مدیریت مناسب ترافیک شبکه است.

حمله SYN Flood

در حمله SYN Flood، مهاجم با ارسال تعداد زیادی درخواست SYN (شروع اتصال) به سرور، سعی در ایجاد اتصال‌های مصنوعی می‌کند اما اتصال را تکمیل نمی‌کند. در اتصال TCP، دو طرف برای برقراری ارتباط ابتدا یک درخواست SYN ارسال می‌کنند و سپس سمت دیگر با ارسال یک پاسخ SYN-ACK اتصال را تأیید می‌کند. در اینجا، مهاجم با ارسال درخواست SYN به سرور، تلاش می‌کند اتصال‌های مصنوعی ایجاد کند اما هرگز اتصال را تکمیل نمی‌کند.
عواقب این حمله شامل اشغال منابع سرور و ایجاد ترافیک غیرضروری می‌شود. با افزایش تعداد درخواست‌های SYN، منابع سیستم به سرعت اشغال می‌شوند و امکان ارائه خدمات به کاربران معمولی کاهش می‌یابد. این حمله معمولاً با استفاده از برنامه‌ها یا ابزارهای خاصی صورت می‌گیرد که به مهاجم امکان ارسال تعداد زیادی درخواست SYN به سرور را می‌دهد.
برای مقابله با حمله SYN Flood، از تکنیک‌های مانند استفاده از Firewall با قابلیت حفاظت درختی، تنظیم صحیح سیاست‌های حفاظتی شبکه، و همچنین استفاده از تکنولوژی‌های مثل SYN Cookies استفاده می‌شود تا اثرات این حمله کاهش یابد و عملکرد سیستم بهبود یابد.

حمله Reflected / Spoofed

حمله Reflected یا Spoofed یک نوع حمله DDoS است که از آدرس‌های جعلی به عنوان منبع حمله استفاده می‌کند. در این نوع حمله، مهاجم با جعل آدرس منبع ترافیک خود، تلاش می‌کند تا شناسایی حقیقی منبع حمله را مشکل سازد.
برای افزایش سطح پنهانی حمله، مهاجم از سرویس‌های معتبر به عنوان آینه (Reflector) استفاده می‌کند. این سرویس‌ها معمولاً پاسخ به درخواست‌های خاصی می‌دهند که اطلاعاتی از مهاجم ندارند و این پاسخ‌ها به عنوان یک «آینه» برای ارسال ترافیک به هدف استفاده می‌شوند.
عواقب حمله Reflected / Spoofed شامل افزایش حجم ترافیک و ایجاد بار زیاد بر سرور هدف است. با جعل آدرس منبع، تشخیص و جلوگیری از این حمله مشکل می‌شود، زیرا ترافیک به نظر می‌آید که از منابع معتبری می‌آید.
برای مقابله با حمله Reflected / Spoofed، استفاده از فیلترهای امنیتی که تلاش می‌کنند آدرس‌های جعلی را شناسایی و مسدود کنند، از جمله راهکارهای اصلی است. همچنین، تکنیک‌هایی که به تحلیل الگوهای ترافیک مشکوک می‌پردازند نیز می‌توانند به تشخیص و جلوگیری از حملات Reflected / Spoofed کمک کنند.

حمله Distributed

حمله Distributed یا حمله توزیع‌شده نوعی از حملات DDoS است که در آن، مهاجم از یک شبکه از دستگاه‌ها به عنوان بخش‌های مختلف از حمله استفاده می‌کند. در مقابل حملات معمولی DDoS که از یک منبع ترافیک قدرت گرفته و به هدف ارسال می‌شود، حمله Distributed از چندین منبع مختلف و به صورت همزمان انجام می‌شود.
این نوع حمله برخلاف سایر حملات DDoS، دشواری شناسایی منبع حمله را افزایش می‌دهد. با توزیع ترافیک بین دستگاه‌های مختلف، اثر مخرب حمله توزیع‌شده بر سرور هدف بیشتر می‌شود و سیستم‌های مدیریت ترافیک ممکن است با مشکلات شناسایی و جلوگیری از این حملات مواجه شوند.
برای مقابله با حمله Distributed، استفاده از راهکارهای امنیتی پیشرفته مانند سیستم‌های تشخیص نفوذ (IDS) و سیستم‌های مدیریت ترافیک با قابلیت تشخیص الگوهای حمله (IPS) ضروری است. همچنین، استفاده از سیستم‌های Firewall پیشرفته و مدیریت صحیح تنظیمات شبکه نیز می‌تواند در مقابله با حملات Distributed مؤثر باشد.

حمله Teardrop

حمله Teardrop یک نوع حمله DDoS است که با استفاده از آسیب‌پذیری در فرآیند ترتیب بسته‌ها در شبکه، سعی در ایجاد اختلال در ارتباطات دستگاه هدف دارد. در این حمله، مهاجم تلاش می‌کند بسته‌های داده را به هدف ارسال کند به گونه‌ای که سریال شوند و سبب مشکلات در پردازش آنها در دستگاه مقصد گردند.
نام این حمله از این ایده گرفته شده که مشابه قطرات آب، بسته‌ها به طور متوالی سریال می‌شوند و سرعت پردازش دستگاه هدف را کاهش می‌دهند. این حمله بیشتر در بسته‌های داده TCP/IP اتفاق می‌افتد.
یکی از روش‌های محافظت در برابر حملات Teardrop استفاده از فیلترهای بسته است. این فیلترها مسئولیت حذف بسته‌های ترتیبی غیرقابل پردازش را دارند و از ایجاد مشکلات در سیستم‌ها جلوگیری می‌کنند. همچنین، به‌روزرسانی نرم‌افزارها و سیستم‌عامل به عنوان یک راهکار اساسی محسوب می‌شود تا آسیب‌پذیری‌ها کاهش یابند و حملات Teardrop کاهش یابند.

حمله Low-rate Denial-of-Service

حمله Low-rate Denial-of-Service یک نوع حمله DDoS هستند که با ارسال ترافیک با سرعت پایین به سیستم هدف، سعی در مختل کردن یا اختلال در عملکرد طبیعی آن دارند. این نوع حمله با استفاده از ترافیکی با حجم کم انجام می‌شود که ممکن است به نظر برخی سیستم‌های امنیتی غیرمخرب به نظر بیاید.
هدف این حملات ایجاد افت تدریجی در عملکرد سیستم است. ترافیک با حجم کم اما مداوم می‌تواند سرعت پاسخگویی سیستم را به تدریج کاهش دهد و در نهایت به ایجاد عدم دسترسی برسد. حملات Low-rate DDoS از این جلبکه بهره می‌برند که ممکن است برخی سیستم‌های امنیتی بر اساس ترافیک با حجم زیاد تنظیم شده باشند و ترافیک کمتر را تشخیص ندهند.
برای مقابله با حملات Low-rate DDoS، نیاز به استفاده از سیستم‌های تشخیص تهاجم (IDS) و سیستم‌های پیشگیری از نفوذ (IPS) با قابلیت تشخیص الگوهای حمله داریم. همچنین، به روزرسانی نرم‌افزارها و تنظیمات مدیریت ترافیک موثر می‌تواند در حفاظت در برابر این نوع حملات مؤثر باشد.

حمله Peer-to-Peer (P2P)

حمله Peer-to-Peer یک نوع حمله DDoS هستند که در آن، مهاجم از دستگاه‌های متصل به شبکه به عنوان نقاط انتهای حمله (Peers) استفاده می‌کند. در این حمله، تعدادی از دستگاه‌ها به صورت هماهنگ و همزمان ترافیک مخرب را به سیستم هدف ارسال می‌کنند.
استفاده از شبکه P2P این امکان را به مهاجم می‌دهد که از منابع گسترده‌تری برای انجام حمله بهره‌مند شود. دستگاه‌های شرکت‌کننده در حمله ممکن است در مناطق جغرافیایی مختلف واقع شده باشند و از طریق این شبکه به یکدیگر متصل باشند.
برای مقابله با حملات P2P، لازم است که سیستم‌های امنیتی توانمند در تشخیص و جلوگیری از ترافیک مخرب باشند. همچنین، استفاده از سیستم‌های مانیتورینگ ترافیک و تجهیزات پیشرفته حفاظت از لایه‌های شبکه نیز می‌تواند به تشخیص و مهار حملات P2P کمک کند.

حمله R-U-Dead-Yet

حمله R-U-Dead-Yet یا همان حمله RUDY یک نوع حمله DDoS است که به منظور حمله به سرورها با استفاده از حملات HTTP POST ایجاد شده است. در این نوع حمله، مهاجم تعداد زیادی درخواست POST به سرور می‌فرستد تا منابع آن را اشغال کند.
نام این حمله از سوال “R-U-Dead-Yet” گرفته شده است که به معنای “آیا هنوز زنده هستید؟” است، زیرا با ارسال درخواست‌های POST پیاپی، مهاجم سعی در ایجاد اشغال و ایجاد افت عملکرد در سرور دارد.
برای مقابله با حمله R-U-Dead-Yet، نیاز به استفاده از فایروال‌ها و سیستم‌های تشخیص حملات (IDS) است. همچنین، به‌روزرسانی سرور و نرم‌افزارهای مورد استفاده، افزایش توانایی درخواست‌ها به وسیله سیستم‌های حفاظتی و مدیریت مناسب ترافیک می‌تواند به جلوگیری از این نوع حمله کمک کند.

حمله Nuke

حمله Nuke یکی از انواع حملات DDoS است که به منظور اختلال در عملکرد یک سرور یا شبکه می‌باشد. در این نوع حمله، مهاجم سعی می‌کند با ارسال پیام‌های مخرب یا درخواست‌های غیرمجاز، منابع سرور را به حداکثر فشار و اشغال ببرد.
حمله Nuke ممکن است از طریق مواردی نظیر ارسال بسته‌های ICMP زائده، تلاش برای استفاده از آسیب‌پذیری‌ها در سیستم، یا حملات SYN/ACK ناپایدار صورت گیرد. هدف اصلی این حمله ایجاد عدم دسترسی به سرویس‌ها یا سیستم‌های هدف می‌باشد.
برای مقابله با حملات Nuke، افزایش امنیت شبکه با استفاده از فایروال‌ها، به‌روزرسانی نرم‌افزارها، مسدودسازی آدرس‌های IP مشکوک و استفاده از سیاست‌های دسترسی ایمن می‌تواند کمک کننده باشد. همچنین، تجهیزاتی که قابلیت شناسایی حملات DDoS را دارند و سیستم‌های تشخیص نفوذ مؤثر نیز می‌توانند در حفاظت از سرورها در برابر حملات Nuke مؤثر باشند.

حمله Permanent Denial-of-Service

حملات عدم دسترسی دائمی یک نوع از حملات DDoS هستند که برخی از مهاجمان با هدف ایجاد خسارت ناپذیر و دائمی بر روی سرورها یا سیستم‌ها صورت می‌دهند. در این نوع حمله، مهاجمان تلاش می‌کنند تا آسیب‌های جبران‌ناپذیر به سیستم ایجاد کنند، به گونه‌ای که حتی پس از پایان حمله، اثرات مخرب باقی بمانند.
این نوع حمله ممکن است از طریق بهره‌گیری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی جدی، ارسال بارهای زیادی از ترافیک مخرب یا استفاده از حملات متعدد به سیستم انجام شود. هدف اصلی این حمله تخریب سیستم به گونه‌ای است که بازیابی اطلاعات یا نرم‌افزار به حالت اولیه بسیار دشوار یا حتی غیرممکن شود.
برای مقابله با حملات عدم دسترسی دائمی، افزایش امنیت سیستم با به‌روزرسانی نرم‌افزارها، استفاده از روش‌های پشتیبانی مداوم و مکانیزم‌های بازیابی اطلاعات قوی، و نظارت مداوم بر روی ترافیک شبکه و ورود به سیستم‌ها ضروری است. همچنین، استفاده از فایروال‌ها و سیاست‌های دسترسی محکم می‌تواند به حفاظت از سیستم‌ها در برابر حملات عدم دسترسی دائمی کمک کند.

حمله Application-level Floods

حمله سطح برنامه یا حملات Flod در سطح برنامه، یک نوع از حملات DDoS هستند که به صورت مستقیم بر روی سطح برنامه‌ها و سرویس‌های وب تأثیر می‌گذارند. در این نوع حملات، حمله‌کنندگان با ارسال تعداد زیادی درخواست به سرویس یا برنامه هدف، سعی در اشغال منابع و خدمات مربوط به آن دارند.
هدف اصلی حملات سطح برنامه ایجاد افت کارایی و عدم دسترسی به سرویس‌ها است. این حملات ممکن است به شکل توزیع‌شده از چندین منبع یا به صورت مرکزی از یک منبع انجام شوند. با ارسال تعداد زیادی درخواست، حمله‌کنندگان سعی در به سرکوب زیرساخت‌ها و سرویس‌های برنامه می‌کنند.
برای مقابله با حملات سطح برنامه، استفاده از فایروال‌ها و سیستم‌های تشخیص تهاجم (IDS) که قابلیت تشخیص الگوهای حمله را دارند، ضروری است. همچنین، به‌روزرسانی و امنیت‌بخشی به برنامه‌ها و سرویس‌ها، مانیتورینگ مداوم بر روی ترافیک و به‌کارگیری مکانیزم‌های امنیتی در سطح برنامه نیز می‌توانند در جلوگیری از حملات سطح برنامه مؤثر باشند.

حمله Asymmetry of Resource Utilization in Starvation

حمله گرسنگی یا حملات Starvation، یک نوع از حملات DDoS هستند که به وسیله تخصیص ناهمسانی منابع سیستم، سعی در ایجاد ناپایداری و آسیب به سرویس‌ها یا برنامه‌های هدف دارند. در حملات گرسنگی، حمله‌کنندگان تلاش می‌کنند تا یک یا چند منبع اساسی را به‌طور مداوم اشغال کنند، باعث کاهش یا عدم دسترسی به آن منابع شود و سبب عدم ارتقاء یا اجرای صحیح سرویس‌ها شود.
ناهمسانی در استفاده از منابع به این معناست که حمله‌کنندگان با مصرف بیش از حد یک یا چند منبع از طریق حملات گرسنگی، سیستم را در مواجهه با انتظارات عملکردی مختلف به حالت ناپایدار می‌برند. این حملات ممکن است به وسیله ارسال تعداد بالایی درخواست به یک منبع خاص یا تنظیم تخصیص منابع به صورت ناهمسان باشند.
برای مقابله با حملات گرسنگی، نیاز به استفاده از سیستم‌های تشخیص حملات (IDS) و سیستم‌های مانیتورینگ منابع است. همچنین، به‌روزرسانی سیاست‌های تخصیص منابع، استفاده از فایروال‌ها و افزایش ظرفیت سیستم به منظور مقابله با تخصیص ناهمسانی منابع می‌تواند مفید باشد.

انواع حمله DoS

حملات حجمی Volume-based

در این نوع حملات، مهاجمان با ارسال ترافیک زیاد به سیستم هدف، هدف را از دسترس خارج می‌کنند. مثال‌هایی از این حملات شامل حملات UDP Flood و ICMP (Ping) Flood می‌شوند.

حملات پروتکل Protocol

در این حملات، مهاجمان به طور مستقیم بر روی لایه‌های پروتکل شبکه حمله می‌کنند. مثال معروف این حملات، حمله SYN Flood است که با اشغال جا‌یا‌ی‌های ارتباطی ناقص (half-open connections)، منابع سرور را اشغال می‌کند.

حملات لایه اپلیکیشن Application layer

در این حملات، مهاجمان به لایه اپلیکیشن سیستم هدف حمله می‌کنند. به عنوان مثال، حملات HTTP Flood که با ارسال درخواست‌های زیاد به سرور وب، منابع سیستم را اشغال می‌کنند.

حملات Combination attacks

این نوع حملات ترکیبی از ترکیب حملات مختلف با هدف افزایش اثربخشی حمله استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، ممکن است حمله‌کننده از حمله حجمی همراه با حمله پروتکلی استفاده کند تا سیستم هدف را متزلزل کند.
این انواع حملات متنوع هستند و هر کدام به روش خاص خودشان، سیستم هدف را از دسترس خارج می‌کنند.

تفاوت حمله DOS و DDOS در سطوح مختلف

سطح	حمله DoS	حمله DDoS
شبکه	ارسال ترافیک زیاد به شبکه	ارسال ترافیک بیشتر از یک منبع توزیع‌شده به شبکه
تجهیزات	استفاده از ضعف‌های نرم‌افزاری برای تعطیل کردن تجهیزات	استفاده از ضعف‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری برای تعطیل کردن تجهیزات
سیستم عامل	استفاده از ضعف‌های سیستم عامل برای ایجاد اختلال در سرویس‌ها	استفاده از ضعف‌های سیستم عامل برای ایجاد اختلال در سرویس‌ها
نرم‌افزار	بهره‌گیری از ضعف‌های نرم‌افزاری برای مخرب کردن سیستم‌ها	بهره‌گیری از ضعف‌های نرم‌افزاری برای مخرب کردن سیستم‌ها
داده	ارسال داده‌های مخرب به سرویس‌ها برای مخرب کردن سیستم‌ها	ارسال داده‌های بیشتر از چندین منبع توزیع‌شده به سرویس‌ها برای مخرب کردن سیستم‌ها

سطح حملات DoS حملات DDoS

استراتژی حملات DDOS

استراتژی‌های حمله DDoS در سطوح مختلف شامل شبکه، تجهیزات، سیستم عامل، نرم‌افزار و داده‌ها متفاوت هستند. هر سطح نقاط آسیب‌پذیر خاص خود را دارد که می‌تواند هدف حملات DDoS قرار گیرد. در ادامه به توضیح استراتژی‌های حمله در هر یک از این سطوح می‌پردازیم:

1. حملات DDoS در سطح شبکه (Network Layer Attacks)

2. حمله DDoS در سطح تجهیزات (Hardware Layer Attacks)

استراتژی حمله: حمله به تجهیزات مانند مسیریاب‌ها (راوترها)، سوئیچ‌ها و فایروال‌ها با هدف ایجاد اختلال یا از کار انداختن آنها. حملاتی مانند ARP Spoofing می‌تواند برای این منظور استفاده شود.
هدف: کاهش کارایی یا خاموش کردن تجهیزات حیاتی شبکه برای جلوگیری از ارائه خدمات.

3. حمله DDoS در سطح سیستم عامل (Operating System Layer Attacks)

استراتژی حمله: استفاده از آسیب‌پذیری‌های موجود در سیستم‌های عامل برای ایجاد بار زیاد یا اختلال در عملکرد سیستم. حملاتی مانند TCP/ICMP Flood یا استفاده از بات‌نت‌ها برای اجرای حملات متمرکز.
هدف: به حداکثر رساندن استفاده از منابع سیستمی مانند CPU و حافظه RAM برای مختل کردن یا متوقف کردن سرویس‌ها.

4. حمله DDoS در سطح نرم‌افزار (Application Layer Attacks)

 

 

 

استراتژی حمله: هدف قرار دادن نقاط ضعف خاص در نرم‌افزارها، مانند وب سرورها و برنامه‌های کاربردی وب. حملاتی مانند حملاتLayer 7 مانند HTTP Flood که درخواست‌های زیادی را به بخش‌های خاصی از یک وب‌سایت ارسال می‌کنند تا منابع سرور را مصرف کنند.
هدف: اشباع منابع نرم‌افزاری و اختلال در ارائه خدمات کاربردی.

5. حمله DDoS در سطح داده‌ها (Data Layer Attacks)

استراتژی حمله: ایجاد حجم زیادی از داده‌های بی‌معنی یا ارسال درخواست‌های متعدد برای دسترسی یا تغییر داده‌ها به منظور ایجاد بار زیاد بر روی پایگاه داده و سایر سیستم‌های ذخیره‌سازی.
هدف: کند کردن یا متوقف کردن دسترسی به داده‌های حیاتی، ایجاد اختلال در عملیات کسب‌وکار و سرویس‌های مبتنی بر داده.
برای مقابله با این نوع حملات، سازمان‌ها باید از راهکارهای امنیتی جامع و چندلایه استفاده کنند که شامل مانیتورینگ و تجزیه و تحلیل ترافیک شبکه، به‌روزرسانی منظم سیستم‌های عامل و نرم‌افزارها، استفاده از فایروال‌ها و سیستم‌های تشخیص و جلوگیری از نفوذ IPS/IDS، و آمادگی برای واکنش سریع در برابر حملات می‌شود.

راه حل جلوگیری از حملات DOS و DDOS در سطح شبکه

برای جلوگیری از حملات DoS و DDoS در سطح شبکه، چندین روش مؤثر وجود دارد که می‌توانند به کاهش خطر و تأثیر این نوع حملات کمک کنند. در اینجا به برخی از این راه‌حل‌ها اشاره می‌کنیم:

۱. کاهش سطح حمله

یکی از اولین قدم‌ها برای محافظت در برابر حملات DDoS، کاهش سطحی است که می‌تواند مورد حمله قرار گیرد. این کار با محدود کردن دسترسی به پورت‌ها، پروتکل‌ها، و برنامه‌هایی که از آنها انتظار می‌رود ترافیک دریافت نکنند، انجام می‌شود. استفاده از شبکه‌های توزیع محتوا CDN و متعادل‌ساز‌های بار می‌تواند به مینیمم رساندن نقاط قابل حمله کمک کند.

۲. برنامه‌ریزی برای کنترل ترافیک در حجم بالا

ساختاربندی برنامه‌ها و سرویس‌ها به گونه‌ای که بتوانند در برابر حجم زیاد ترافیک مقاومت کنند، اهمیت دارد. این شامل اطمینان از داشتن ظرفیت کافی باندویدث و توانایی سرور برای جذب و مدیریت حملات است. استفاده از CDNها و خدمات حل DNS هوشمند می‌تواند به بهبود دسترسی کاربران حتی در زمان‌هایی که ترافیک بسیار بالا است کمک کند.

۳. شناسایی ترافیک عادی و غیرعادی

دانستن اینکه چه نوع ترافیکی برای سیستم شما عادی است و چه ترافیکی می‌تواند نشانه‌ای از یک حمله باشد، برای مقابله با حملات DDoS ضروری است. استفاده از مکانیزم‌های محدودسازی نرخ می‌تواند به مدیریت ترافیک کمک کند تا اطمینان حاصل شود که سرورها تحت بار بیش از حد قرار نگیرند.

۴. استفاده از دیواره‌های آتش و سیستم‌های تشخیص نفوذ

دیواره‌های آتش و سیستم‌های تشخیص و جلوگیری از نفوذ IDS/IPS می‌توانند ترافیک ورودی را تجزیه و تحلیل کرده و ترافیک مخرب را شناسایی و مسدود کنند. این ابزارها می‌توانند بر اساس قوانین پیش‌تعریف شده یا یادگیری رفتاری، حملات را تشخیص دهند.

۵. کانفیگ امنیتی مسیریاب‌ها و سوئیچ‌ها

تنظیم مسیریاب‌ها و سوئیچ‌ها برای محدود کردن پاسخ‌های ICMP، محدود کردن نرخ پخش و چندپخش، و فعال کردن ویژگی‌های امنیتی می‌تواند به کاهش اثر حملات کمک کند.

۶. تهیه طرح پاسخ به حوادث

داشتن یک طرح مدون برای واکنش سریع به حملات DDoS می‌تواند به کاهش تأثیر حمله کمک کند. این طرح باید شامل فرآیندهای شناسایی حمله، ارتباط با تیم امنیتی، و اقدامات فوری برای کاهش اثرات حمله باشد.
با اجرای این راهکارها، سازمان‌ها می‌توانند امنیت شبکه خود را در برابر حملات DoS و DDoS بهبود بخشیده و از داده‌ها و منابع خود محافظت کنند.

راه حل جلوگیری از حملات DOS و DDOS در سطح تجهیزات

برای جلوگیری از حملات DoS و DDoS در سطح تجهیزات، می‌توان از چندین راهکار امنیتی استفاده کرد تا اطمینان حاصل شود که تجهیزات شبکه در برابر این نوع حملات مقاوم هستند. در ادامه به برخی از این راهکارها اشاره شده است:

۱. پیکربندی صحیح دیواره‌های آتش

استفاده از دیواره‌های آتش برای محدود کردن دسترسی به شبکه و تجهیزات از طریق فیلتر کردن ترافیک بر اساس IP، پورت و پروتکل‌ها.
تنظیم قوانین مشخص برای مسدود کردن ترافیک مشکوک یا غیرمجاز.

۲. به‌روزرسانی و نگهداری تجهیزات

اطمینان از اینکه تمام تجهیزات شبکه مانند روترها، سوئیچ‌ها و دیواره‌های آتش به آخرین نسخه‌های نرم‌افزاری به‌روزرسانی شده‌اند تا از آخرین امنیت‌ها و وصله‌های امنیتی بهره‌مند باشند.
انجام ممیزی‌های دوره‌ای برای کشف آسیب‌پذیری‌ها و رفع آنها.

۳. اعمال محدودیت‌های نرخ

استفاده از مکانیزم‌های محدودیت نرخ برای کنترل تعداد درخواست‌هایی که به تجهیزات می‌رسند، به منظور جلوگیری از اشباع شدن توسط ترافیک حمله.

۴. استفاده از سیستم‌های تشخیص و جلوگیری از نفوذ IDS/IPS

نصب و پیکربندی سیستم‌های تشخیص نفوذ و جلوگیری از نفوذ برای شناسایی الگوهای ترافیک مخرب و جلوگیری از نفوذ آن‌ها به شبکه.

۵. ایجاد زون‌های امنیتی

تقسیم‌بندی شبکه به زون‌های امنیتی مختلف برای محافظت بهتر از منابع حیاتی و محدود کردن ترافیک بین این زون‌ها.

۶. رمزنگاری ترافیک

استفاده از رمزنگاری برای حفاظت از داده‌های حساس و جلوگیری از حملات man-in-the-middle که می‌توانند در جریان حملات DDoS مورد استفاده قرار گیرند.

۷. پیاده‌سازی سیستم‌های مدیریت کلید و گواهینامه

استفاده از سیستم‌های مدیریت کلید مطمئن برای تضمین اینکه داده‌ها فقط توسط افراد مجاز قابل دسترسی هستند.

۸. نظارت و تجزیه و تحلیل مداوم

استقرار سیستم‌های نظارت و تجزیه و تحلیل ترافیک برای شناسایی سریع حملات و واکنش به آنها قبل از اینکه آسیب جدی وارد کنند.
با اجرای این راهکارها، می‌توان امنیت تجهیزات شبکه را در برابر حملات DoS و DDoS تقویت کرد و از داده‌ها و سرویس‌های حیاتی محافظت نمود.

راه حل جلوگیری از حملات DOS و DDOS در سطح سیستم عامل

برای محافظت از سیستم‌های عامل در برابر حملات DoS و DDoS، راه‌حل‌های خاصی وجود دارد که می‌توان برای هر سیستم عامل به صورت جداگانه اعمال کرد. در ادامه، راه‌حل‌هایی برای لینوکس و ویندوز ارائه شده است:

DDOS در لینوکس

۱.

iptables یک ابزار قدرتمند برای تنظیم قوانین فایروال در لینوکس است که می‌تواند برای محدود کردن نرخ درخواست‌ها، مسدود کردن IPهای خاص، و فیلتر کردن ترافیک استفاده شود.

۲. تنظیم محدودیت‌های نرخ TCP و UDP

استفاده از tc (Traffic Control) برای مدیریت پهنای باند و اعمال محدودیت‌های نرخ برای جلوگیری از اشباع شدن منابع توسط ترافیک حمله.

۳. به‌روزرسانی و پچ‌کردن

اطمینان از اینکه سیستم عامل و نرم‌افزارهای نصب‌شده به طور مداوم به‌روزرسانی و پچ می‌شوند تا از آخرین وصله‌های امنیتی بهره‌مند شوند.

۴. محدود کردن دسترسی‌ها

استفاده از SELinux یا AppArmor برای محدود کردن دسترسی برنامه‌ها و سرویس‌ها به منابع سیستمی و کاهش خطرات امنیتی.

DDOS در ویندوز

۱. استفاده از Windows Firewall

پیکربندی Windows Firewall برای مسدود کردن ترافیک مشکوک و اعمال قوانین خاص برای فیلتر کردن درخواست‌ها و محدود کردن دسترسی به پورت‌ها و برنامه‌ها.

۲. به‌روزرسانی و امنیت

فعال کردن به‌روزرسانی‌های خودکار Windows و اطمینان از اینکه تمام وصله‌های امنیتی و به‌روزرسانی‌های سیستم عامل به موقع نصب می‌شوند.

۳. مدیریت سرویس‌ها

غیرفعال کردن سرویس‌ها و ویژگی‌هایی که ضروری نیستند تا سطح حمله را کاهش دهید و منابع سیستمی را بهینه‌سازی کنید.

۴. استفاده از Advanced Security Features

استفاده از ویژگی‌های امنیتی پیشرفته ویندوز مانند Windows Defender Advanced Threat Protection برای تشخیص و جلوگیری از حملات پیچیده.
برای هر دو سیستم عامل، استفاده از ابزارهای تشخیص نفوذ و جلوگیری از نفوذ IDS/IPS، همچنین نظارت و تجزیه و تحلیل لاگ‌ها برای شناسایی الگوهای مشکوک و واکنش سریع به حملات، اهمیت دارد. اجرای این راهکارها می‌تواند به محافظت از سیستم‌های عامل در برابر حملات DoS و DDoS کمک کند.

راه حل جلوگیری از حملات DOS و DDOS در سطح نرم افزار

برای مقابله با حملات DoS و DDoS در سطح نرم‌افزار، استراتژی‌ها و ابزارهای مختلفی وجود دارد که می‌توانند به کاهش آسیب‌پذیری‌ها و تقویت امنیت کمک کنند. این راهکارها شامل اقدامات زیر هستند:

۱. به‌روزرسانی و پچ‌کردن نرم‌افزار

اطمینان حاصل کنید که تمام نرم‌افزارهای مورد استفاده، از جمله سیستم عامل، سرورهای وب، پایگاه‌های داده و سایر برنامه‌های کاربردی، به طور منظم به‌روزرسانی و پچ می‌شوند تا از آخرین وصله‌های امنیتی بهره‌مند باشند.

۲. استفاده از دیواره‌های آتش وب WAF

نصب و پیکربندی دیواره‌های آتش وب می‌تواند به شناسایی و مسدود کردن ترافیک مخرب قبل از رسیدن به سرورهای وب کمک کند. WAFها قادر به شناسایی حملات نرم‌افزاری مانند SQL Injection و Cross-Site Scripting (XSS) هستند.

۳. محدودسازی نرخ درخواست

اعمال محدودیت‌های نرخ برای جلوگیری از بارگذاری بیش از حد سرورها توسط درخواست‌های بیش از حد در یک بازه زمانی مشخص. این می‌تواند به وسیله تنظیمات سرور وب یا از طریق دیواره آتش وب انجام شود.

۴. تعادل‌بار و کلان‌داده

استفاده از مکانیزم‌های تعادل‌بار برای توزیع درخواست‌ها بین چندین سرور و جلوگیری از اشباع شدن منابع یک سرور خاص. استفاده از شبکه‌های توزیع محتوا CDN نیز می‌تواند به توزیع بار و کاهش اثر حملات کمک کند.

۵. نظارت و تجزیه و تحلیل ترافیک

اجرای سیستم‌های نظارت بر ترافیک برای شناسایی الگوهای غیرمعمول و حملات احتمالی به محض وقوع. استفاده از ابزارهای تجزیه و تحلیل ترافیک می‌تواند به شناسایی سریع و واکنش به حملات کمک کند.

۶. رمزنگاری اطلاعات

استفاده از رمزنگاری SSL/TLS برای محافظت از داده‌های در حال انتقال بین کاربر و سرور. این کار می‌تواند به جلوگیری از حملات man-in-the-middle و تضمین امنیت اطلاعات کمک کند.

۷. سخت‌افزاری و امنیت برنامه‌نویسی

توسعه برنامه‌های کاربردی با استفاده از رویکردهای امنیتی، مانند اعتبارسنجی ورودی‌ها و مدیریت صحیح جلسه‌ها. همچنین، اجتناب از استفاده از کد و کتابخانه‌های ناامن یا منسوخ شده.

۸. پشتیبانی از خدمات ابری و امنیت توزیع‌شده

برخی از ارائه‌دهندگان خدمات ابری امکانات ویژه‌ای برای محافظت در برابر حملات DDOS ارائه می‌دهند که شامل توانایی جذب و فیلتر کردن ترافیک مخرب در سطح شبکه‌های توزیع محتوا است.
با پیاده‌سازی این راهکارها، می‌توان سطح امنیت نرم‌افزاری را در برابر حملات DoS و DDoS افزایش داد و از داده‌ها و خدمات آنلاین در برابر دسترسی‌ها و اختلالات غیرمجاز محافظت کرد.

راه حل جلوگیری از حملات DOS و DDOS در سطح داده

برای جلوگیری از حملات DoS و DDoS در سطح داده، تمرکز بر امنیت داده‌ها و اطمینان از توانایی سیستم‌ها برای مقابله با حجم بالای درخواست‌ها ضروری است. در این زمینه، چندین راهکار و تکنیک موثر وجود دارد که می‌تواند به حفاظت از داده‌ها و سیستم‌های پردازش داده کمک کند:

۱. رمزنگاری داده‌ها

استفاده از رمزنگاری برای حفاظت از داده‌های حساس در هنگام انتقال و ذخیره‌سازی. این کار می‌تواند از دسترسی غیرمجاز به داده‌ها و سوءاستفاده از آنها جلوگیری کند.

۲. تقسیم‌بندی شبکه

ایجاد زون‌های امنیتی مختلف در شبکه برای جداسازی منابع داده حساس از سایر بخش‌های شبکه. این کار می‌تواند به کاهش خطر نفوذ به منابع حساس و محدود کردن تاثیر حملات کمک کند.

۳. پشتیبان‌گیری و بازیابی

اطمینان از وجود رویه‌های مناسب برای پشتیبان‌گیری از داده‌ها و قابلیت بازیابی سریع آنها در صورت حمله. این اقدام می‌تواند تضمین کند که داده‌ها در مواقع بحرانی قابل دسترسی و بازیابی هستند.

۴. مدیریت دسترسی

استفاده از سیاست‌های مدیریت دسترسی مبتنی بر نقش RBAC و اصل کمترین امتیاز برای کنترل دسترسی به داده‌ها و منابع. این کار می‌تواند از دسترسی‌های غیرضروری یا غیرمجاز به داده‌ها جلوگیری کند.

۵. اعتبارسنجی ورودی‌ها

اطمینان از اینکه سیستم‌ها و برنامه‌های کاربردی ورودی‌های کاربر را به درستی اعتبارسنجی می‌کنند تا از حملاتی مانند SQL Injection یا Cross-Site Scripting که می‌توانند به داده‌ها آسیب برسانند، جلوگیری کنند.

۶. نظارت و تجزیه و تحلیل داده‌ها

استفاده از ابزارهای نظارت و تجزیه و تحلیل برای کشف الگوهای غیرعادی در داده‌ها و ترافیک شبکه که می‌توانند نشان‌دهنده یک حمله باشند. سیستم‌های هشداردهی می‌توانند به مدیران شبکه در شناسایی و واکنش سریع به حملات کمک کنند.

۷. محدودسازی نرخ درخواست

اعمال محدودیت بر نرخ درخواست‌ها به سیستم‌های کلیدی مانند APIها و سرویس‌های وب برای جلوگیری از اشباع و اختلال در خدمات.
با پیاده‌سازی این استراتژی‌ها، سازمان‌ها می‌توانند امنیت داده‌ها و سیستم‌های مربوطه را در برابر حملات DoS و DDoS افزایش دهند و از اختلال در خدمات و دسترسی‌های غیرمجاز جلوگیری کنند.

چگونه یک حمله DDOS را تشخیص دهیم

برای تشخیص یک حمله DDoS می‌توانید به نشانه‌ها و علائم زیر توجه کنید:

افزایش ناگهانی ترافیک:

یکی از اولین و واضح‌ترین نشانه‌های یک حمله DDoS، افزایش ناگهانی و غیرمعمول در ترافیک شبکه یا سرور است. اگر میزان استفاده از پهنای باند یا تعداد درخواست‌ها بدون دلیل مشخصی به طور قابل توجهی افزایش یابد، ممکن است شاهد یک حمله DDoS باشید.

کند شدن سرویس یا در دسترس نبودن آن:

اگر وب‌سایت یا سرویس‌های آنلاین شما بدون دلیل مشخصی به طور ناگهانی کند شوند یا از دسترس خارج شوند، ممکن است نشانه‌ای از حمله DDoS باشد.

افزایش تعداد پیام‌های خطا:

دریافت تعداد زیادی پیام خطا مانند خطاهای 503 (سرویس در دسترس نیست) می‌تواند نشان‌دهنده اشباع شدن منابع توسط یک حمله DDoS باشد.

تحلیل گزارش‌ها و لاگ‌ها:

بررسی دقیق لاگ‌ها و گزارش‌های سیستم می‌تواند به شناسایی الگوهای غیرعادی ترافیک یا درخواست‌های شکوک کمک کند که ممکن است نشان‌دهنده یک حمله DDoS باشد.

استفاده از ابزارهای تشخیص DDoS:

استفاده از ابزارهای امنیتی و نظارتی مخصوص تشخیص DDoS می‌تواند به شناسایی و مقابله با این نوع حملات کمک کند. این ابزارها معمولاً قادر به تجزیه و تحلیل ترافیک و شناسایی الگوهای غیرعادی هستند.
برای مقابله با حملات DDoS و کاهش تأثیر آن‌ها، مهم است که یک استراتژی امنیتی جامع شامل پیشگیری، تشخیص و واکنش داشته باشید. این می‌تواند شامل استفاده از سرویس‌های مخصوص DDoS، تنظیم مجدد پیکربندی‌های شبکه، و افزایش ظرفیت پهنای باند برای مقاومت در برابر افزایش بار باشد.

چند ابزار برای انجام حمله DDOS

1. LOIC (Low Orbit Ion Cannon):

LOIC یک ابزار محبوب برای اجرای حملات DDoS است که به کاربران اجازه می‌دهد ترافیک وب را به سمت یک سرور هدف هدایت کنند. این ابزار اغلب برای اهداف نمادین یا اعتراضی استفاده می‌شود.

2. HOIC (High Orbit Ion Cannon):

HOIC یک نسخه پیشرفته‌تر از LOIC است که قابلیت اجرای حملات DDoS متمرکزتر و قدرتمندتری را فراهم می‌کند. این ابزار می‌تواند به طور همزمان به چندین هدف حمله کند.

3. Mirai:

Mirai یک بات‌نت است که از دستگاه‌های IoT (اینترنت اشیاء) آلوده برای اجرای حملات DDoS علیه سرویس‌های آنلاین استفاده می‌کند. Mirai با نفوذ به دستگاه‌های آسیب‌پذیر و استفاده از آنها به عنوان بخشی از یک شبکه بزرگ برای اجرای حملات، شناخته شده است.

4. T50:

T50 یک ابزار فوق سریع است که می‌تواند به عنوان یک “Paketeer” عمل کند، قادر به ارسال چندین بسته از طریق پروتکل‌های مختلف با سرعت بالا است. این ابزار برای آزمایش عملکرد شبکه و اجرای حملات DDoS استفاده می‌شود.

5. UDP Flood:

این روش شامل ارسال حجم عظیمی از بسته‌های UDP (User Datagram Protocol) به پورت‌های تصادفی روی یک میزبان هدف است. هدف از این کار اشباع کردن توان پردازشی دستگاه هدف و جلوگیری از پردازش ترافیک معتبر است.

6. SYN Flood:

SYN Flood یک نوع حمله DDoS است که در آن حمله‌کننده با ارسال درخواست‌های TCP/SYN متعدد به یک سرور هدف، با هدف استفاده نامعقول از منابع سرور و ایجاد اختلال در ارتباطات معتبر، عمل می‌کند.

7. NTP Amplification:

این نوع حمله از آسیب‌پذیری در سرورهای NTP (Network Time Protocol) استفاده می‌کند تا حجم بالایی از ترافیک را به سمت یک سیستم هدف هدایت کند. این امر باعث ایجاد بار زیادی بر روی سیستم می‌شود و می‌تواند آن را از دسترس خارج کند.
هر کدام از این ابزارها و روش‌ها می‌توانند در شرایط و هدف‌های مختلف استفاده شوند. مهم است که توجه داشته باشید که استفاده از این ابزارها برای اهداف مخرب و بدون اجازه، غیرقانونی و غیراخلاقی است.

اقدامات موثر برای جلوگیری از حمله DDOS

برای رفع حملات DDoS و محافظت از زیرساخت‌های شبکه، استفاده از تجهیزات و برنامه‌های تخصصی می‌تواند بسیار مؤثر باشد. در اینجا به چند مورد از تجهیزات و نرم‌افزارهایی که به طور خاص برای مقابله با این نوع حملات طراحی شده‌اند، اشاره می‌کنیم:

فایروال‌های پیشرفتهNext-Generation Firewalls

فایروال‌های پیشرفته می‌توانند ترافیک ورودی به شبکه را بررسی و فیلتر کنند تا از ورود ترافیک مخرب جلوگیری کنند.

سیستم‌های تشخیص و جلوگیری از نفوذ IDS/IPS

این سیستم‌ها با بررسی ترافیک شبکه به دنبال الگوهای مخرب هستند و می‌توانند به صورت خودکار حملات را مسدود کنند.

بالانسرهای بار Load Balancers

بالانسرهای بار می‌توانند ترافیک ورودی را بین چندین سرور تقسیم کنند تا از اشباع منابع جلوگیری کنند و به حفظ دسترسی به سرویس‌ها کمک کنند.

نرم‌افزارها و سرویس‌های ابری

بسیاری از ارائه‌دهندگان خدمات ابری سرویس‌های مخصوصی را برای محافظت در برابر حملات DDoS ارائه می‌دهند که می‌توانند حملات را در سطح شبکه‌های توزیع شده جهانی خود مسدود کنند.

سیستم‌های مدیریت تهدید Threat Management Systems

این سیستم‌ها امکان تجزیه و تحلیل و مدیریت تهدیدات امنیتی را فراهم می‌آورند و به تیم‌های امنیتی کمک می‌کنند تا به سرعت به حملات واکنش نشان دهند.

نرم‌افزارهای تجزیه و تحلیل ترافیک

ابزارهایی مانند Wireshark یا سایر نرم‌افزارهای تجزیه و تحلیل ترافیک می‌توانند برای بررسی دقیق‌تر ترافیک شبکه و شناسایی محتوای مخرب استفاده شوند.

CDN شبکه توزیع محتوا

استفاده از CDN می‌تواند به کاهش بار روی سرورهای اصلی و مقابله با حملات DDoS کمک کند، زیرا درخواست‌ها را در یک شبکه وسیع از سرورهای توزیع شده پردازش می‌کند.

استفاده از DNS Anycast

DNS Anycast می‌تواند به توزیع ترافیک درخواست‌های DNS بر روی چندین سرور در سراسر جهان کمک کند و به این ترتیب از حملات متمرکز بر روی یک نقطه جلوگیری می‌کند.
به یاد داشته باشید که هیچ راهکار فردی نمی‌تواند تضمین کاملی برای محافظت در برابر حملات DDoS باشد، اما ترکیبی از این راهکارها می‌تواند لایه‌های محافظتی قوی ایجاد کرده و ریسک حملات را به شدت کاهش دهد.

مشکلات استفاده از اقدامات امنیتی در برابر حمله DDOS

استفاده از اقدامات دفاعی برای محافظت در برابر حملات DDoS می‌تواند به مشکلات و چالش‌هایی منجر شود که به شرح زیر است:

1. هزینه‌های بالا

برخی از راهکارهای پیشرفته برای مقابله با حملات DDoS مانند سرویس‌های میتیگیشن ابری یا فایروال‌های نسل بعدی می‌توانند هزینه‌بر باشند. کوچکترین سازمان‌ها و استارت‌آپ‌ها ممکن است توانایی مالی برای پوشش این هزینه‌ها را نداشته باشند.

2. پیچیدگی مدیریتی

پیکربندی و مدیریت ابزارهای امنیتی پیچیده مانند IDS/IPS و فایروال‌های پیشرفته نیازمند دانش فنی بالایی است. علاوه بر این، نظارت مداوم و تنظیم دقیق این سیستم‌ها برای اطمینان از کارایی آنها ضروری است.

3. احتمال بلوکه شدن ترافیک معتبر

در برخی موارد، اقدامات دفاعی ممکن است به اشتباه ترافیک معتبر را به عنوان تهدید تشخیص دهند و آن را مسدود کنند، که می‌تواند منجر به اختلال در دسترسی کاربران قانونی به سرویس‌ها شود.

4. نیاز به به‌روزرسانی و نگهداری مداوم

تهدیدات امنیتی به طور مداوم در حال تکامل هستند و ابزارهای دفاعی نیز باید به طور مداوم به‌روز شوند تا از کارایی آنها اطمینان حاصل شود. این امر می‌تواند نیازمند منابع قابل توجهی برای به‌روزرسانی‌ها و نگهداری باشد.

5. احتمال محدودیت در عملکرد

برخی از اقدامات دفاعی مانند بالانسرهای بار یا فایروال‌ها ممکن است بر عملکرد کلی شبکه تأثیر بگذارند، به ویژه در صورت استفاده نادرست یا پیکربندی نامناسب.

6. چالش‌های مربوط به حریم خصوصی

استفاده از برخی ابزارهای نظارتی و تجزیه و تحلیل ترافیک ممکن است نگرانی‌هایی در مورد حریم خصوصی کاربران ایجاد کند، به ویژه در مناطقی که قوانین حریم خصوصی داده‌ها سخت‌گیرانه است.

7. وابستگی به ارائه‌دهندگان خدمات خارجی

استفاده از سرویس‌های ابری و میتیگیشن DDoS ارائه‌شده توسط شرکت‌های ثالث می‌تواند سازمان‌ها را در موقعیت وابستگی قرار دهد، جایی که کنترل و دسترسی محدودتری به زیرساخت‌های حیاتی خود دارند.
رفع این مشکلات نیازمند یک تعادل دقیق بین امنیت، عملکرد و هزینه است. سازمان‌ها باید استراتژی‌های امنیتی خود را به دقت برنامه‌ریزی کنند تا اطمینان حاصل شود که محافظت کافی در برابر حملات DDoS فراهم شده است، در حالی که تأثیر منفی بر کاربران قانونی و عملکرد سیستم به حداقل می‌رسد.

خدمات IDDOS در برابر حملات سایبری

استفاده از خدمات میتیگیشن DDoS (IDDOS) یکی از رویکردهای مؤثر برای محافظت در برابر حملات DDoS و همچنین بهینه‌سازی عملکرد و امنیت سیستم‌های اطلاعاتی است. این خدمات با ارائه راهکارهای تخصصی برای جذب و فیلتر کردن ترافیک مخرب، قبل از رسیدن آن به زیرساخت‌های میزبان، کمک شایانی به کاهش تأثیر حملات می‌کنند. علاوه بر این، خدمات IDDOS با ارائه امکانات بهینه‌سازی و شخصی‌سازی پیکربندی سرور، اطمینان از عملکرد بهینه و دسترس‌پذیری بالا را فراهم می‌آورند.
شخصی‌سازی و پیکربندی سرور مطابق با نوع حملات و استراتژی کسب و کار اهمیت ویژه‌ای دارد. این امر به سازمان‌ها امکان می‌دهد تا استراتژی دفاعی خود را متناسب با نیازهای خاص و مخاطرات متداول در صنعت خود تنظیم کنند. به عنوان مثال، یک کسب و کار آنلاین با حجم بالای تراکنش‌های مالی ممکن است به سطوح بالاتری از امنیت و راهکارهای میتیگیشن سفارشی نیاز داشته باشد تا بتواند در برابر حملات پیچیده‌تر ایستادگی کند.
علاوه بر امنیت، خدمات IDDOS با بهینه‌سازی ترافیک و کاهش زمان پاسخگویی، به بهبود تجربه کاربری کمک می‌کنند. این خدمات می‌توانند تضمین کنند که کاربران قانونی بدون مواجهه با کندی یا قطعی سرویس، به راحتی به منابع دسترسی پیدا کنند.
به طور خلاصه، استفاده از خدمات IDDOS نه تنها به عنوان یک سپر دفاعی در برابر حملات DDoS عمل می‌کند، بلکه با ارائه امکانات بهینه‌سازی و شخصی‌سازی، به تقویت پایداری و افزایش کارایی زیرساخت‌های IT کمک می‌کند. این رویکرد، همراه با سایر اقدامات امنیتی، می‌تواند اساس یک استراتژی جامع برای مقابله با چالش‌های امنیتی مدرن و حفظ پایداری عملیاتی در محیط‌های کسب و کار رقابتی امروزی باشد.